Rozważanie na środę, 2 września 2015

Sercem dzisiejszej liturgii słowa jest modlitwa Chrystusa o zaraniu dnia. Jezus opuszcza na chwilę potrzebujących Go ludzi, aby dziękować za dzieła dokonane minionego dnia, a zarazem podjąć nową misję. Udaje się w „miejsce pustynne”, aby być tylko z Ojcem. Dzięki zażyłej z Nim więzi może skutecznie nieść orędzie Ewangelii. Każda Eucharystia jest – jak modlitwa Jezusa – dziękczynieniem i posłaniem.

S. Maria Elia i ks. Wojciech Skóra MIC, „Oremus” wrzesień 2001, s. 21